விமானத்தில் ஈழத்தமிழன்

எங்கோ பிறந்தோம் எங்கோ வளர்ந்தோம்

எங்கே போவதென தெரியாமல் போகின்றோம்

தாய் மண்ணை பிரிந்து தாயையும் பிரிந்து

சோகம் மட்டும் சுமந்து செல்கின்றோம் 

உணர்ச்சியை கொன்று வலிகளை சுமந்து

நடக்கின்ற பிணமாய் பறக்கின்றோம் ..

உயிர் அதை காக்க உடலையும் காக்க

வறுமையை போக்க பசியினை நீக்க

பல மைல் தாண்டி பறக்கின்றோம் ..

உடமையை இழந்து உறவினை பிரிந்து

கனவினை புதைத்து கண்ணீரை சுமந்து

வெறும் கையோடு பறக்கின்றோம்

உறவுகள் வாழ்வில் வெளிச்சத்தை ஏற்ற

தீயினில் எரியும் திரியானோம் ..

அடுத்தவன் காலில் செருப்பாய் தேய்ந்து

அடிமை வாழ்க்கையை சுமக்கின்றோம்

அடுத்தவன் நாட்டில் அகதியாய் சேர

வானில் இன்று மிதக்கின்றோம் ....

தன் மானமும் வீரமும் எஞ்சிய நிலையில்

தாய் மண்ணின் ஏக்கங்களோடு பறக்கின்றோம்

என்றோ ஈழம் பிறக்கும் என்றே எண்ணி

உயிர் அற்ற ஜடமாய் செல்கின்றோம்

எப்போதந்த நாள் வரும் என்று மனதினில்

எண்ணியே செல்கிறோம்...